İnsanlar, temelde kendimizi beslemek için gezegenimizin en kritik kaynaklarından biri olan su kullanırlar. 10.000 milyon yıl önce, Neolitik Devrim'in başlangıcından itibaren çiftçiler, artan bir nüfusu beslemek için su kullanmayı öğrendiler, mevcut seviyelere ulaşana kadar Tarım, su tüketiminin% 70'inden daha azını yoğunlaştırmaz. Önümüzdeki 50 yıl içinde 2000 milyon yeni lokantanın dahil edileceğini, gittikçe daha zorlu olacağını dikkate alırsak, su tüketimini ekonomik büyümeden ayırmanın zorunlu olduğu çok açıktır. Başka bir deyişle, bugüne kadar yaptığımız gibi suyu kullanmaya devam edemeyiz.
Çok yakın zamana kadar Suyun kıt ve sonlu bir kaynak olduğunun farkında değildik. Bu nedenle, metriklerin olmaması, su kullanımını ölçmek için dikkat çekmez. Kullanımının değerlendirilmesi, bu ürünlerin her aşamada ve her aşamada spesifik tüketime sahip uzun üretim zincirlerinde yapıldığını dikkate almadan, yüzey veya yeraltı kaynaklarını ölçerek veya tahmin edilerek, nihai mal ve hizmetlerin üretimini göz ardı ederek gerçekleştirildi. her alana göre özel etkilerle.
Sadece 2002'de Twente Üniversitesi'nde profesör olan UNESCO'dan bir uzmanı Prof. Arjen Hoekstra, Hollanda'da ilk kavramsal üsleri koyan ilk kavramsal üsleri koyan kişi oldu. Su ayak izi, bugün yüzlerce araştırmacı, şirket ve hükümet tarafından kullanıldığını gösteren bir sürdürülebilirlik göstergesi dünya çapında. Hoekstra sadece bu yeni terimi değil, aynı zamanda 2008 yılında mevcut verileri analiz eden uluslararası bir topluluk olan Water Footprint Network'ü de kurdu, kaynağın sorumlu kullanım hedeflerini belirledi ve su krizi ile ilgili en son araştırmaları ele aldı.
Su ayak izi tanımlar Mal ve hizmet üretmek için kullanılan toplam tatlı su hacmi genellikle tükettiğimiz. Başka bir deyişle, bir ürün üretmek için ne kadar su gerekli olduğunu söyleyen gerekli bir değişkendir. “Görünmez olanı görünür kılan”, üretim zinciri boyunca ürünlerdeki gizli suyu göz önünde bulundurarak, tatlı su kaynağının insan tarafından tahsis edilmesinin bir göstergesidir ve tüketim alışkanlıkları ile ilişkili suyun etkileri hakkında bilgi sağlar. insanlar veya şirket üretimi.
1990'larda tanıtılan karbon ayak izi kavramının yanı sıra, yaşam kalitemizi (gıda, hareketlilik, konut/hizmet/hizmetler) karşılamak için ekosistemlerden yapılan talebin hesaplanmasına izin verir ve bunu Gezegen, kaynakları yenilemek ve atıkları asimile etmek için, Su ayak izi, mal ve hizmet üretmek için toplam su hacminin neye ihtiyaç olduğunu bilmek sağlar bir bireyin, bir nüfusun, bir bölgenin, bir ürünün veya bir sürecin.
Bu bilgiler sayesinde bunu doğrulayabiliriz. Bir kilo buğday veya soya fasulyesi üretmek için 1300 veya 1800 litre su arasında gereklidir.bir kilo tavuk veya domuz eti veya dana eti üretmek için sırasıyla 3900, 4800 veya 15500 litre su gereklidir. Su tüketimi talebindeki büyümeyi ayırmanın ilk adımı, yeme alışkanlıklarımızı değiştirmek ve diyetimizde daha az su tüketmektir. Bu, özellikle milyonlarca tüketicinin günlük pirinç kasesi ile nesiller boyunca yaşadıktan sonra etlerini diyetlerine dahil etmeye başladığı bir dünyada anahtardır. Bu perspektif altında, su ayak izi kavramı, yeme alışkanlıklarımızı değiştirmenin, baharatımızın bu gezegendeki sürdürülebilirliğini sağlamak için önemli bir gereklilik olduğunu bilmemizi sağlar. Bununla birlikte, bu metriğin önemine rağmen, bu endeksleri nasıl doğru bir şekilde yorumlayacağına ve onlardan belirli faaliyetleri şeytanlaştırmak için cazibeye düşmemeliyiz.
Bu metrikler Ortalama üretken modellere dayalı tahminler Ve – hepimizin bildiği gibi – et üretimi, tahıl takviyesine dayalı olanlarla temel olarak pastoral modellerle aynı değildir. WFA kılavuzlarına göre World Sığır Hayvancılık'ın su ayak izi 7.400 lt/kg canlı ağırlıktır. Sığırların hayatlarının çoğunu otlaklarda geçirdiği Arjantinli hayvancılıkın belirli üretken özellikleri sayesinde Arjantinli hayvancılık ortalama su ayak izi sadece 2.300 lt/kgAapresid teknisyenleri tarafından hesaplanan verilere göre, yani ortalamanın neredeyse% 70'i altında.
Tüketiciler olarak sorumlu bir şekilde tüketme sorumluluğumuz var ve su ayak izini bilmek, bize sorumlu yemek için değerli bilgiler sağlayan bir metriktir. Ancak bu bizi acele teşhisler yapmaya ve belirli faaliyetleri şeytanlaştırmaya teşvik etmemelidir.
Tarımsal üreticiler olarak, su ayak izimizi azaltmaya devam etmemizi ve aktivitemizi daha verimli hale getirmeye katkıda bulunmamızı sağlayan bilgileri devam ettirmeli ve üretmeliyiz. Ayrıca, giderek daha zorlu ve daha kritik bir tarımsal üretim dünyasında, faaliyetimizin verimliliğini uygulama ve vurgulama yükümlülüğümüzdür.
Çok yakın zamana kadar Suyun kıt ve sonlu bir kaynak olduğunun farkında değildik. Bu nedenle, metriklerin olmaması, su kullanımını ölçmek için dikkat çekmez. Kullanımının değerlendirilmesi, bu ürünlerin her aşamada ve her aşamada spesifik tüketime sahip uzun üretim zincirlerinde yapıldığını dikkate almadan, yüzey veya yeraltı kaynaklarını ölçerek veya tahmin edilerek, nihai mal ve hizmetlerin üretimini göz ardı ederek gerçekleştirildi. her alana göre özel etkilerle.
Sadece 2002'de Twente Üniversitesi'nde profesör olan UNESCO'dan bir uzmanı Prof. Arjen Hoekstra, Hollanda'da ilk kavramsal üsleri koyan ilk kavramsal üsleri koyan kişi oldu. Su ayak izi, bugün yüzlerce araştırmacı, şirket ve hükümet tarafından kullanıldığını gösteren bir sürdürülebilirlik göstergesi dünya çapında. Hoekstra sadece bu yeni terimi değil, aynı zamanda 2008 yılında mevcut verileri analiz eden uluslararası bir topluluk olan Water Footprint Network'ü de kurdu, kaynağın sorumlu kullanım hedeflerini belirledi ve su krizi ile ilgili en son araştırmaları ele aldı.
Su ayak izi tanımlar Mal ve hizmet üretmek için kullanılan toplam tatlı su hacmi genellikle tükettiğimiz. Başka bir deyişle, bir ürün üretmek için ne kadar su gerekli olduğunu söyleyen gerekli bir değişkendir. “Görünmez olanı görünür kılan”, üretim zinciri boyunca ürünlerdeki gizli suyu göz önünde bulundurarak, tatlı su kaynağının insan tarafından tahsis edilmesinin bir göstergesidir ve tüketim alışkanlıkları ile ilişkili suyun etkileri hakkında bilgi sağlar. insanlar veya şirket üretimi.
1990'larda tanıtılan karbon ayak izi kavramının yanı sıra, yaşam kalitemizi (gıda, hareketlilik, konut/hizmet/hizmetler) karşılamak için ekosistemlerden yapılan talebin hesaplanmasına izin verir ve bunu Gezegen, kaynakları yenilemek ve atıkları asimile etmek için, Su ayak izi, mal ve hizmet üretmek için toplam su hacminin neye ihtiyaç olduğunu bilmek sağlar bir bireyin, bir nüfusun, bir bölgenin, bir ürünün veya bir sürecin.
Bu bilgiler sayesinde bunu doğrulayabiliriz. Bir kilo buğday veya soya fasulyesi üretmek için 1300 veya 1800 litre su arasında gereklidir.bir kilo tavuk veya domuz eti veya dana eti üretmek için sırasıyla 3900, 4800 veya 15500 litre su gereklidir. Su tüketimi talebindeki büyümeyi ayırmanın ilk adımı, yeme alışkanlıklarımızı değiştirmek ve diyetimizde daha az su tüketmektir. Bu, özellikle milyonlarca tüketicinin günlük pirinç kasesi ile nesiller boyunca yaşadıktan sonra etlerini diyetlerine dahil etmeye başladığı bir dünyada anahtardır. Bu perspektif altında, su ayak izi kavramı, yeme alışkanlıklarımızı değiştirmenin, baharatımızın bu gezegendeki sürdürülebilirliğini sağlamak için önemli bir gereklilik olduğunu bilmemizi sağlar. Bununla birlikte, bu metriğin önemine rağmen, bu endeksleri nasıl doğru bir şekilde yorumlayacağına ve onlardan belirli faaliyetleri şeytanlaştırmak için cazibeye düşmemeliyiz.
Bu metrikler Ortalama üretken modellere dayalı tahminler Ve – hepimizin bildiği gibi – et üretimi, tahıl takviyesine dayalı olanlarla temel olarak pastoral modellerle aynı değildir. WFA kılavuzlarına göre World Sığır Hayvancılık'ın su ayak izi 7.400 lt/kg canlı ağırlıktır. Sığırların hayatlarının çoğunu otlaklarda geçirdiği Arjantinli hayvancılıkın belirli üretken özellikleri sayesinde Arjantinli hayvancılık ortalama su ayak izi sadece 2.300 lt/kgAapresid teknisyenleri tarafından hesaplanan verilere göre, yani ortalamanın neredeyse% 70'i altında.
Tüketiciler olarak sorumlu bir şekilde tüketme sorumluluğumuz var ve su ayak izini bilmek, bize sorumlu yemek için değerli bilgiler sağlayan bir metriktir. Ancak bu bizi acele teşhisler yapmaya ve belirli faaliyetleri şeytanlaştırmaya teşvik etmemelidir.
Tarımsal üreticiler olarak, su ayak izimizi azaltmaya devam etmemizi ve aktivitemizi daha verimli hale getirmeye katkıda bulunmamızı sağlayan bilgileri devam ettirmeli ve üretmeliyiz. Ayrıca, giderek daha zorlu ve daha kritik bir tarımsal üretim dünyasında, faaliyetimizin verimliliğini uygulama ve vurgulama yükümlülüğümüzdür.